به گزارش مجله خبری نگار، ویلیامز زمانی که او و هم تیمی اش بوچ ویلمور در ۱۸ مارس پس از گذراندن ۲۸۸ روز در فضا در سواحل فلوریدا فرود آمدند، خسته و بسیار لاغر به نظر میرسید.
فضانوردان سابق دریافتهاند که معکوس کردن اثرات قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گرانش کم میتواند تا ۱.۵ برابر طول ماموریت طول بکشد، به این معنی که این دو ممکن است یک سال کامل طول بکشد تا به طور کامل بهبود یابند. اما وینای گوپتا، متخصص ریه و کهنه سرباز نیروی هوایی، به دیلی میل گفت که ویژگیهای ویلیامز در اولین مصاحبه تلویزیونی او با ویلمور در فاکس نیوز کاملتر و کمتر لاغر به نظر میرسید.
گوپتا افزود: "به نظر میرسد که او خواب بهتری داشته است، اکنون روی زمین است و متابولیسم او تحت گرانش معمول تعادل طبیعی خود را به دست آورده است. "
او همچنین خاطرنشان کرد که بدن او دیگر تحت فشاری که در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) که بیش از ۲۳۰ مایل از سطح زمین فاصله دارد، تحت فشار قرار نمیگیرد.
به احتمال زیاد، او اکنون سالم غذا میخورد و میتواند مقداری وزن خود را به دست آورد. فکر میکنم دو هفته برای سالمتر به نظر رسیدن کافی بود. "
در جریان یک کنفرانس خبری ناسا، ویلیامز بهبودی خود را یک "معجزه" توصیف کرد، اما عکسهای گرفته شده از او پس از خروج از کپسول SpaceX Dragon موهای خاکستری، صورت نازکتر و چین و چروکهای برجسته را نشان میداد.
ساعاتی بعد، وضعیت ویلیامز زمانی که کارشناسان پزشکی متوجه شدند که مچ دست او "به وضوح" نازک است، نگرانی بیشتری ایجاد کرد، که میتواند نشانهای از کاهش وزن سریع، آتروفی عضلانی در بازوهای او و از دست دادن تراکم استخوان باشد.
گوپتا و دیگران گفتند که ویلیامز ویلمور پس از زندگی طولانی مدت در گرانش صفر، به شش هفته توانبخشی نیاز دارد تا آمادگی جسمانی اولیه خود را به دست آورد.
اگرچه بدن آنها هنوز در حال بهبودی است، ویلیامز به آنچه قبل از شروع ماموریت در ۵ ژوئن انجام دادند نزدیک به نظر میرسد، زیرا او پرتر به نظر میرسید و موهایش را قهوهای تیره رنگ میکرد و ظاهری پر جنب و جوشتر به صورتش میداد.
گوپتا ابراز اطمینان کرد که فضانوردان بدترین مراحل بهبودی را پشت سر گذاشتهاند و گفت: "پس از بازگشت به زمین، بدن شروع به بهبودی و بازیابی تعادل خود میکند. "
ویلیامز ویلمور قرار بود فقط هشت روز را در ایستگاه فضایی بین المللی بگذراند که آنها با بوئینگ استارلاینر برای اولین پرواز سرنشین دار کپسول بلند شدند. اما پس از ورود، فضاپیما با مشکلات فنی جدی مواجه شد، از جمله خرابی پنج موتور از ۲۸ موتور خود و نشت گاز هلیوم، ناسا را مجبور کرد آن را بدون خدمه برگرداند و این دو را به مدت ۹ ماه در فضا سرگردان کرد.
آنها قبل از بازگشت به زمین در ماه مارس شروع به نشان دادن علائم استرس فیزیکی کردند. در ماه نوامبر، یک منبع ناسا به نیویورک فاش کرد که این آژانس در تلاش است تا "کاهش وزن ویلیامز را متوقف و معکوس کند"، زیرا قادر به حفظ رژیم غذایی پرکالری مورد نیاز در فضا نیست و آن را "پوست روی استخوان" میکند.
گوپتا توضیح داد که رژیم غذایی فضانوردان روی زمین ممکن است تأثیر قابل توجهی بر استقامت آنها در فضا داشته باشد و خاطرنشان کرد که ویلیامز اظهار داشت که او مانند پدرش گیاهخوار است و اولین وعده غذایی که پس از بازگشت خورد یک ساندویچ پنیر کبابی بود. وی خاطرنشان کرد که اجتناب از پروتئینهای حیوانی میتواند علت مشکلات سلامتی آنها در طول نه ماه باشد. از سوی دیگر، ویلمور وزن و رنگ پوست خود را در طول مدت حفظ کرد.
نه ناسا و نه فضانوردان اعلام نکردهاند که آیا رژیم غذایی آنها به طور قابل توجهی متفاوت است یا خیر، بنابراین مشخص نیست که آیا این امر در این تفاوت نقش داشته است یا خیر.
گوپتا گفت: "اگر تفاوت زیادی در رژیم غذایی آنها وجود داشت، جای تعجب نیست که سونیتا لاغرتر از همکارش به نظر میرسید. "
منبع: دیلی میل